PoZAWORY KULOWEjest używany przez długi czas, powierzchnia uszczelniająca tarczy zaworu i gniazda zaworu ulegnie zużyciu, a szczelność zostanie zmniejszona. Naprawa powierzchni uszczelniającej jest dużym i bardzo ważnym zadaniem. Główną metodą naprawy jest szlifowanie. W przypadku mocno zużytej powierzchni uszczelniającej jest to spawanie powierzchniowe, a następnie szlifowanie po toczeniu.

1 Proces czyszczenia i kontroli

Wyczyść powierzchnię uszczelniającą w misce olejowej, użyj profesjonalnego środka czyszczącego i sprawdź uszkodzenia powierzchni uszczelniającej podczas mycia. Drobne pęknięcia, które trudno zidentyfikować gołym okiem, można wykryć za pomocą wykrywania wad metodą barwienia.

Po czyszczeniu sprawdź szczelność tarczy lub zaworu zasuwowego i powierzchni uszczelniającej gniazda zaworu. Podczas sprawdzania użyj czerwieni i ołówka. Użyj czerwonego ołowiu, aby przetestować czerwień, sprawdź odcisk powierzchni uszczelnienia, aby określić szczelność powierzchni uszczelniającej; lub użyj ołówka, aby narysować kilka koncentrycznych okręgów na powierzchni uszczelniającej tarczy zaworu i gniazda zaworu, a następnie obróć tarczę zaworu i gniazdo zaworu szczelnie i sprawdź okrąg ołówka Wytrzyj sytuację, aby potwierdzić szczelność powierzchni uszczelniającej.

Jeżeli szczelność nie jest dobra, można użyć standardowej płaskiej płytki do sprawdzenia powierzchni uszczelniającej tarczy lub zasuwy oraz powierzchni uszczelniającej korpusu zaworu, aby określić pozycję szlifowania.

2 procesy mielenia

Proces szlifowania jest zasadniczo procesem cięcia bez tokarki. Głębokość wżerów lub małych otworów na głowicy zaworu lub gnieździe zaworu wynosi zazwyczaj 0,5 mm, a metoda szlifowania może być stosowana w celach konserwacyjnych. Proces szlifowania dzieli się na szlifowanie zgrubne, szlifowanie pośrednie i szlifowanie dokładne.

Szlifowanie zgrubne ma na celu usunięcie defektów, takich jak zarysowania, wgniecenia i punkty korozji na powierzchni uszczelniającej, dzięki czemu powierzchnia uszczelniająca może uzyskać wyższy poziom płaskości i pewien stopień gładkości, a także stanowi podstawę do szlifowania środkowego powierzchni uszczelniającej.

Szlifowanie zgrubne wykorzystuje głowicę szlifierską lub narzędzia do szlifowania gniazd, używając gruboziarnistego papieru ściernego lub gruboziarnistej pasty szlifierskiej o wielkości cząstek 80#-280#, gruboziarnistej wielkości cząstek, dużej objętości cięcia, wysokiej wydajności, ale głębokich liniach cięcia i szorstkiej powierzchni uszczelniającej. Dlatego szlifowanie zgrubne wymaga jedynie płynnego usunięcia wżerów w głowicy zaworu lub gnieździe zaworu.

Szlifowanie pośrednie ma na celu wyeliminowanie szorstkich linii na powierzchni uszczelniającej i dalszą poprawę płaskości i gładkości powierzchni uszczelniającej. Użyj drobnoziarnistego papieru ściernego lub drobnoziarnistej pasty ściernej, wielkość cząstek wynosi 280#-W5, wielkość cząstek jest drobna, ilość cięcia jest mała, co jest korzystne dla zmniejszenia szorstkości; w tym samym czasie odpowiednie narzędzie szlifierskie powinno zostać wymienione, a narzędzie szlifierskie powinno być czyste.

Po środkowym szlifowaniu powierzchnia styku zaworu powinna być jasna. Jeśli narysujesz kilka pociągnięć ołówkiem na głowicy zaworu lub gnieździe zaworu, lekko obróć głowicę zaworu lub gniazdo zaworu i wymaż linię ołówka.

Drobne szlifowanie to ostatni proces szlifowania zaworów, głównie w celu poprawy gładkości powierzchni uszczelniającej. Do drobnego szlifowania można rozcieńczyć go olejem silnikowym, naftą itp. z W5 lub drobniejszymi frakcjami, a następnie użyć głowicy zaworu do szlifowania gniazda zaworu zamiast dramatu, co bardziej sprzyja szczelności powierzchni uszczelniającej.

Podczas szlifowania należy przekręcić go zgodnie z ruchem wskazówek zegara o około 60-100°, a następnie przekręcić go o około 40-90° w przeciwnym kierunku. Delikatnie szlifować przez chwilę. Należy to sprawdzić raz. Gdy szlifowanie stanie się jasne i błyszczące, można to zobaczyć na głowicy zaworu i gnieździe zaworu. Gdy pojawi się bardzo cienka linia, a kolor będzie czarny i jasny, lekko przetrzyj go kilka razy olejem silnikowym i wytrzyj czystą gazą.

Po szlifowaniu należy usunąć pozostałe wady, czyli dokonać montażu możliwie jak najszybciej, aby nie uszkodzić głowicy zaworu szlifowanego.

Ręczne szlifowanie, niezależnie od tego, czy jest to szlifowanie zgrubne czy dokładne, zawsze przebiega przez proces szlifowania operacji podnoszenia, opuszczania, obracania, posuwisto-zwrotnego, gwintowania i cofania. Celem jest uniknięcie powtarzania się toru ziarna ściernego, tak aby narzędzie szlifierskie i powierzchnia uszczelniająca mogły być równomiernie szlifowane, a płaskość i gładkość powierzchni uszczelniającej mogły zostać poprawione.

3 faza inspekcji

W procesie szlifowania zawsze przeprowadzany jest etap kontroli. Celem jest stałe śledzenie sytuacji szlifowania, aby jakość szlifowania spełniała wymagania techniczne. Należy zauważyć, że podczas szlifowania różnych zaworów należy używać narzędzi szlifierskich odpowiednich do różnych form powierzchni uszczelniających, aby zwiększyć wydajność szlifowania i zapewnić jakość szlifowania.

Szlifowanie zaworów to bardzo drobiazgowa praca, która wymaga stałego doświadczenia, eksploracji i doskonalenia w praktyce. Czasami szlifowanie jest bardzo dobre, ale po instalacji nadal przecieka para i woda. Dzieje się tak, ponieważ istnieje wyobrażenie odchylenia szlifowania podczas procesu szlifowania. Pręt szlifierski nie jest pionowy, skośny lub kąt narzędzia szlifierskiego jest odchylony.

Ponieważ ścierniwo jest mieszanką ścierniwa i płynu szlifierskiego, płyn szlifierski to tylko nafta i olej silnikowy. Dlatego kluczem do prawidłowego doboru materiałów ściernych jest prawidłowy dobór materiałów ściernych.

4Jak prawidłowo dobrać materiały ścierne do zaworów?

Tlenek glinu (AL2O3) Tlenek glinu, znany również jako korund, ma wysoką twardość i jest szeroko stosowany. Zazwyczaj używany do szlifowania przedmiotów obrabianych z żeliwa, miedzi, stali i stali nierdzewnej.

Węglik krzemu (SiC) Węglik krzemu jest dostępny w kolorze zielonym i czarnym, a jego twardość jest wyższa niż tlenku glinu. Zielony węglik krzemu nadaje się do szlifowania twardych stopów; czarny węglik krzemu jest używany do szlifowania kruchych i miękkich materiałów, takich jak żeliwo i mosiądz.

Węglik boru (B4C) ma twardość drugą po proszku diamentowym i twardszą niż węglik krzemu. Jest głównie stosowany jako zamiennik proszku diamentowego do szlifowania twardych stopów i szlifowania twardych chromowanych powierzchni.

Tlenek chromu (Cr2O3) Tlenek chromu jest rodzajem materiału ściernego o wysokiej twardości i wyjątkowo drobnym. Tlenek chromu jest często stosowany do drobnego szlifowania hartowanej stali i jest powszechnie stosowany do polerowania.

Tlenek żelaza (Fe2O3) Tlenek żelaza jest również bardzo drobnym materiałem ściernym, ale jego twardość i efekt szlifowania są gorsze niż tlenku chromu, a jego zastosowanie jest takie samo.

Proszek diamentowy jest krystalicznym kamieniem C. Jest twardym materiałem ściernym o dobrych właściwościach tnących i szczególnie nadaje się do szlifowania twardych stopów.

Ponadto grubość wielkości cząstek ścierniwa (wielkość cząstek ścierniwa) ma znaczący wpływ na wydajność szlifowania i chropowatość powierzchni po szlifowaniu. W przypadku szlifowania zgrubnego chropowatość powierzchni przedmiotu obrabianego zaworu nie jest wymagana. Aby poprawić wydajność szlifowania, należy stosować materiały ścierne gruboziarniste; w przypadku szlifowania dokładnego naddatek na szlifowanie jest niewielki, a chropowatość powierzchni przedmiotu obrabianego musi być wysoka, dlatego można stosować materiały ścierne drobnoziarniste.

Gdy powierzchnia uszczelniająca jest grubo szlifowana, wielkość ziarna ściernego wynosi na ogół 120#～240#; w przypadku szlifowania dokładnego wielkość ziarna wynosi W40～14.

Zawór moduluje materiał ścierny, zwykle dodając naftę i olej silnikowy bezpośrednio do materiału ściernego. Materiał ścierny zmieszany z 1/3 nafty plus 2/3 oleju silnikowego i materiału ściernego nadaje się do szlifowania zgrubnego; materiał ścierny zmieszany z 2/3 nafty plus 1/3 oleju silnikowego i materiału ściernego może być używany do szlifowania drobnego.

Podczas szlifowania przedmiotów o wyższej twardości efekt użycia wyżej wymienionych materiałów ściernych nie jest idealny. W tym momencie można użyć trzech części materiałów ściernych i jednej części podgrzanego smalcu, aby wymieszać je razem, a po ostygnięciu powstanie pasta. Podczas używania dodaj trochę nafty lub benzyny i dokładnie wymieszaj.

5 Wybór narzędzi szlifierskich

Ze względu na różny stopień uszkodzenia powierzchni uszczelniającej tarczy zaworu i gniazda zaworu, nie można ich bezpośrednio zbadać. Zamiast tego, pewna liczba i specyfikacje fałszywych tarcz zaworów (czyli głowic szlifierskich) i fałszywych gniazd zaworów (czyli gniazd szlifierskich) specjalnie wykonanych wcześniej są używane do odpowiedniego sprawdzenia zaworu. Oszlifuj gniazdo i tarczę.

Głowica szlifierska i gniazdo szlifierskie wykonane są ze zwykłej stali węglowej lub żeliwa, a ich rozmiar i kąt powinny odpowiadać rozmiarowi i kątowi tarczy zaworu i gniazda zaworu umieszczonych na zaworze.

Jeśli szlifowanie odbywa się ręcznie, wymagane są różne pręty szlifierskie. Pręty szlifierskie i narzędzia szlifierskie muszą być prawidłowo zmontowane i nie mogą być przekrzywione. Aby zmniejszyć intensywność pracy i przyspieszyć prędkość szlifowania, do szlifowania często stosuje się szlifierki elektryczne lub wibracyjne.