PoZAWORY KULOWEjest używany przez dłuższy czas, powierzchnia uszczelniająca grzybka zaworu i gniazda zaworu ulegną zużyciu i zmniejszy się szczelność.Naprawa powierzchni uszczelniającej to duże i bardzo ważne zadanie.Główną metodą naprawy jest szlifowanie.W przypadku mocno zużytej powierzchni uszczelniającej jest to spawanie powierzchniowe, a następnie szlifowanie po toczeniu.

1 Proces czyszczenia i kontroli

Oczyść powierzchnię uszczelniającą w misce olejowej, użyj profesjonalnego środka czyszczącego, a podczas mycia sprawdź uszkodzenia powierzchni uszczelniającej.Drobne pęknięcia, które trudno rozpoznać gołym okiem, można wykryć poprzez defekty barwienia.

Po czyszczeniu należy sprawdzić szczelność grzybka lub zasuwy oraz powierzchnię uszczelniającą gniazda zaworu.Podczas sprawdzania użyj koloru czerwonego i ołówka.Użyj czerwonego przewodu, aby sprawdzić kolor czerwony, sprawdź wrażenie powierzchni uszczelniającej, aby określić szczelność powierzchni uszczelniającej;lub za pomocą ołówka narysuj kilka koncentrycznych okręgów na powierzchni uszczelniającej dysku zaworu i gniazda zaworu, a następnie mocno obróć dysk zaworu i gniazdo zaworu i sprawdź kółko ołówkiem. Wytrzyj sytuację, aby potwierdzić szczelność powierzchnia uszczelniająca.

Jeżeli szczelność nie jest dobra, można użyć standardowej płaskiej płytki do sprawdzenia powierzchni uszczelniającej dysku lub zasuwy oraz powierzchni uszczelniającej korpusu zaworu, aby określić położenie szlifowania.

2 proces szlifowania

Proces szlifowania jest zasadniczo procesem cięcia bez użycia tokarki.Głębokość wżerów lub małych otworów w głowicy zaworu lub gnieździe zaworu zwykle mieści się w granicach 0,5 mm, a do konserwacji można zastosować metodę szlifowania.Proces mielenia dzieli się na mielenie zgrubne, mielenie pośrednie i mielenie drobne.

Szlifowanie zgrubne ma na celu wyeliminowanie defektów, takich jak rysy, wgniecenia i punkty korozji na powierzchni uszczelniającej, tak aby powierzchnia uszczelniająca mogła uzyskać wyższy poziom płaskości i pewien stopień gładkości oraz położyć podwaliny pod szlifowanie środkowe uszczelnienia powierzchnia.

Szlifowanie zgrubne wykorzystuje głowicę szlifierską lub narzędzia do gniazd szlifierskich, przy użyciu gruboziarnistego papieru ściernego lub gruboziarnistej pasty szlifierskiej, o wielkości cząstek 80 #-280 #, dużych cząstkach, dużej objętości cięcia, wysokiej wydajności, ale głębokich liniach cięcia i szorstkości powierzchnia uszczelniająca.Dlatego też podczas zgrubnego szlifowania wystarczy jedynie płynnie usunąć wżery na grzybku lub gnieździe zaworu.

Szlifowanie środkowe ma na celu wyeliminowanie szorstkich linii na powierzchni uszczelniającej i dalszą poprawę płaskości i gładkości powierzchni uszczelniającej.Użyj drobnoziarnistego papieru ściernego lub drobnoziarnistej pasty ściernej, wielkość cząstek wynosi 280#-W5, wielkość cząstek jest dobra, ilość cięcia jest niewielka, co jest korzystne dla zmniejszenia chropowatości;jednocześnie należy wymienić odpowiednie narzędzie szlifierskie, a narzędzie szlifierskie powinno być czyste.

Po środkowym szlifowaniu powierzchnia styku zaworu powinna być jasna.Jeśli wykonasz kilka pociągnięć ołówkiem na główce zaworu lub gnieździe zaworu, delikatnie obróć głowicę zaworu lub gniazdo zaworu i usuń linię ołówkiem.

Szlifowanie dokładne to ostatni proces szlifowania zaworów, mający głównie na celu poprawę gładkości powierzchni uszczelniającej.W przypadku drobnego mielenia można go rozcieńczyć olejem silnikowym, naftą itp. o frakcji W5 lub drobniejszej, a następnie za pomocą głowicy zaworu przeszlifować gniazdo zaworu zamiast dramować, co bardziej sprzyja szczelności powierzchni uszczelniającej.

Podczas szlifowania obróć go w prawo o około 60-100°, a następnie obróć o około 40-90° w przeciwnym kierunku.Delikatnie ugniataj przez chwilę.Należy to sprawdzić raz.Kiedy szlifowanie staje się jasne i błyszczące, można to zobaczyć na grzybku zaworu i gnieździe zaworu.Gdy linia jest bardzo cienka, a kolor jest czarny i jasny, należy ją kilka razy delikatnie natrzeć olejem silnikowym i przetrzeć czystą gazą.

Po przeszlifowaniu należy wyeliminować pozostałe wady, czyli dokonać możliwie szybkiego montażu, aby nie uszkodzić grzybka zaworu uziemiającego.

Szlifowanie ręczne, niezależnie od szlifowania zgrubnego czy drobnego, zawsze przebiega przez proces szlifowania obejmujący operacje podnoszenia, opuszczania, obracania, ruchu posuwisto-zwrotnego, gwintowania i odwracania.Celem jest uniknięcie powtarzania się ścieżki ziarna ściernego, aby narzędzie szlifierskie i powierzchnia uszczelniająca mogły być równomiernie oszlifowane, a także można poprawić płaskość i gładkość powierzchni uszczelniającej.

3 faza inspekcji

W procesie szlifowania zawsze przeprowadzany jest etap kontroli.Celem jest ciągłe śledzenie sytuacji w zakresie szlifowania, tak aby jakość szlifowania odpowiadała wymaganiom technicznym.Należy zauważyć, że podczas szlifowania różnych zaworów należy stosować narzędzia szlifierskie odpowiednie do różnych form powierzchni uszczelniających, aby poprawić wydajność szlifowania i zapewnić jakość szlifowania.

Szlifowanie zaworów to bardzo skrupulatna praca, wymagająca ciągłego doświadczenia, eksploracji i doskonalenia w praktyce.Czasami szlifowanie jest bardzo dobre, ale po montażu nadal wycieka para i woda.Dzieje się tak dlatego, że podczas procesu szlifowania istnieje wyobrażenie o odchyleniach od normy.Pręt szlifierski nie jest ustawiony pionowo, przekrzywiony lub kąt narzędzia szlifierskiego jest odchylony.

Ponieważ materiał ścierny jest mieszaniną płynu ściernego i szlifierskiego, płynem szlifierskim jest tylko zwykła nafta i olej silnikowy.Dlatego kluczem do prawidłowego doboru materiałów ściernych jest właściwy dobór materiałów ściernych.

4Jak prawidłowo dobrać materiały ścierne do zaworów?

Tlenek glinu (AL2O3) Tlenek glinu, znany również jako korund, ma wysoką twardość i jest szeroko stosowany.Stosowany powszechnie do szlifowania przedmiotów wykonanych z żeliwa, miedzi, stali i stali nierdzewnej.

Węglik krzemu (SiC) Węglik krzemu jest dostępny w kolorze zielonym i czarnym, a jego twardość jest wyższa niż w przypadku tlenku glinu.Zielony węglik krzemu nadaje się do szlifowania twardych stopów;Czarny węglik krzemu służy do szlifowania kruchych i miękkich materiałów, takich jak żeliwo i mosiądz.

Węglik boru (B4C) ma twardość ustępującą jedynie proszku diamentowemu i twardszą niż węglik krzemu.Stosowany jest głównie jako zamiennik proszku diamentowego do szlifowania twardych stopów i twardych powierzchni chromowanych.

Tlenek chromu (Cr2O3) Tlenek chromu to rodzaj materiału ściernego o dużej twardości i wyjątkowo drobnym ścierniwie.Tlenek chromu jest często używany do drobnego szlifowania hartowanej stali i jest powszechnie stosowany do polerowania.

Tlenek żelaza (Fe2O3) Tlenek żelaza jest również bardzo drobnym materiałem ściernym zaworowym, ale jego twardość i efekt szlifowania są gorsze niż tlenku chromu, a jego zastosowanie jest takie samo jak tlenku chromu.

Proszek diamentowy to kamień krystaliczny C. Jest twardym materiałem ściernym o dobrych właściwościach skrawania i szczególnie nadaje się do szlifowania twardych stopów.

Ponadto grubość cząstek ścierniwa (wielkość cząstek ścierniwa) ma istotny wpływ na wydajność szlifowania i chropowatość powierzchni po szlifowaniu.Podczas szlifowania zgrubnego nie jest wymagana chropowatość powierzchni przedmiotu obrabianego zaworu.W celu poprawy efektywności szlifowania należy stosować materiały ścierne gruboziarniste;w przypadku szlifowania drobnego naddatek na szlifowanie jest niewielki, a chropowatość powierzchni przedmiotu obrabianego musi być duża, dlatego można stosować drobnoziarniste materiały ścierne.

Gdy powierzchnia uszczelniająca jest grubo szlifowana, wielkość ziarna ściernego wynosi zazwyczaj 120 # ~ 240 #;w przypadku szlifowania drobnego jest to W40 ~ 14.

Zawór moduluje materiał ścierny, zwykle poprzez dodanie nafty i oleju silnikowego bezpośrednio do materiału ściernego.Materiał ścierny zmieszany z 1/3 nafty plus 2/3 oleju silnikowego i ścierniwa nadaje się do szlifowania zgrubnego;materiał ścierny zmieszany z 2/3 nafty i 1/3 oleju silnikowego oraz materiał ścierny można stosować do szlifowania dokładnego.

Przy szlifowaniu detali o większej twardości efekt stosowania w/w materiałów ściernych nie jest idealny.W tym momencie można wymieszać ze sobą trzy części ścierniwa i jedną część podgrzanego smalcu, który po ostygnięciu utworzy pastę.Podczas stosowania dodać trochę nafty lub benzyny i dokładnie wymieszać.

5 Dobór narzędzi szlifierskich

Ze względu na różny stopień uszkodzeń powierzchni uszczelniającej grzybka zaworu i gniazda zaworu, nie można ich bezpośrednio zbadać.Zamiast tego do odpowiedniego sprawdzenia zaworu wykorzystuje się określoną liczbę i specyfikacje fałszywych tarcz zaworowych (tj. głowic szlifierskich) i specjalnie wykonanych fałszywych gniazd zaworów (tj. gniazd szlifierskich) specjalnie wykonanych.Przeszlifuj gniazdo i tarczę.

Głowicę szlifierską i gniazdo szlifierskie wykonuje się ze zwykłej stali węglowej lub żeliwa, a wielkość i kąt powinny być równe tarczy zaworu i gnieździe zaworu umieszczonemu na zaworze.

Jeśli szlifowanie odbywa się ręcznie, wymagane są różne pręty szlifierskie.Pręty szlifierskie i narzędzia szlifierskie muszą być prawidłowo zamontowane i nie mogą być przekrzywione.Aby zmniejszyć pracochłonność i przyspieszyć prędkość mielenia, do mielenia często stosuje się szlifierki elektryczne lub szlifierki wibracyjne.